Jeanette Chedda

Hi Jeanette! Kan je jezelf voorstellen?

“Ik ben Jeanette Chedda (40, zij/haar), geboren en getogen in Den Haag en woon nu al 16 jaar in Delft. Van beroep ben ik spreker en redacteur. Mijn werk als spreker gaat vooral over de rechten van mensen met een handicap. Ik focus ik me hier ook op de intersecties van huidskleur en seksualiteit. Daarnaast ook op representatie en het VN-verdrag Handicap. Maar vooral die intersecties zijn voor mij belangrijk, we leven in een wit land en dat betekent ook dat er veel witte mensen die gehandicapt zijn aan het woord komen en mensen van kleur vaak niet aan het woord worden gelaten. Wij bestaan ook. Ik ben een vrouw, die zichtbaar gehandicapt is, en van kleur. Dat betekent wat voor je positie in de maatschappij. Mensen zijn zich daar niet echt van bewust. Validisme is discriminatie van mensen met een handicap. Afhankelijk van de intersecties van je identiteit wordt het allemaal ook ingewikkelder.

Ik ben een Hindostaanse Moslima. Ik ben in Nederland geboren, maar mijn ouders in Suriname, en onze voorouders in India. Ik ben mijn identiteit als Hindostaanse Moslima ook steeds meer gaan vieren en omarmen. Ik uit het ook in hoe en wie ik ben. Ik hou echt van fashion, make-up en haar en vind het ook echt fijn om me op die manier uit te drukken.

Mijn queer identiteit, is voor mij nog heel erg nieuw. Ongeveer drie jaar geleden was ik voor het eerst verliefd geworden op een vrouw. Ik ben het eigenlijk allemaal nog een beetje aan het ontdekken. Ik weet nog niet hoe ik val binnen de queer community. Ik ben nog aan het begin van m’n zoektocht, het is heel spannend.”

Kun je een specifiek moment of ervaring delen waarin je je bijzonder vreugdevol voelde als iemand die zowel Hindostaans als queer is?

“Eigenlijk altijd als ik me traditioneel kleed. Ik koppel dit niet echt aan queer zijn, omdat ik echt nog aan het begin van m’n zoektocht zit. Ik bevind me eigenlijk ook niet in spaces die queer zijn, laat staan queer spaces van kleur. Ik ben nog zoekende. Ik heb nog nooit een plek gevonden waar ik met alles van mezelf kan zijn. Die plek moet ik nog vinden.”

Wat zijn andere bronnen van vreugde in je leven?

“Ik hou echt van eten. Toen ik laatst op vakantie was naar Dubai, heb ik heel veel Indiaas eten gegeten. Ik ben dat echt gaan waarderen. Eten is echt love en joy voor mij.
Daarnaast, wat ik al zei, ik hou gewoon van traditionele kleding. Ik vind het zo mooi, de kleuren. Het past gewoon bij wie ik van binnen ben. Ik maak mezelf altijd wel heel erg klein, ik kan nooit echt m’n hele persoonlijkheid zijn. Ik uit het wat meer in hoe ik eruitzie. Ik kan meer van m’n persoonlijkheid laten zien door hoe ik eruitzie. Als je in een wereld leeft waar je onzichtbaar bent, ik ben natuurlijk niet onzichtbaar, maar ik voel me niet gehoord en gezien. Ik word heel vaak genegeerd. Dus ik uit me echt, door mijn uiterlijk. Er zitten zoveel symbolen in m’n uiterlijk, het draagt uit wie ik ben. Het gaat ook heel natuurlijk, ik doe gewoon wat ik voel.”

Hoe draagt je gemeenschap bij aan je gevoel van geluk?

“Ik ben heel erg blij met Masala Movement. Ik ben daar zoveel toffe mensen door ontmoet. Daarnaast ook Feminist againts Ableism, het is een groep van gehandicapte feministen. Maar ik merk wel dat ik binnen de gemeenschappen nog niet helemaal mezelf kan zijn. Dat kan ik momenteel nergens in de wereld. De plek waar ik wel het dichtste bij mezelf heb kunnen komen, is toen ik een reis naar Egypte had gemaakt. Ik voelde me daar zo welkom, gezien en gehoord.”

Hoe heb je uitdagingen gerelateerd aan je identiteit overwonnen en hoe heeft dit bijgedragen aan jouw gevoel van vreugde en zelfacceptatie?

“De acceptatie van mezelf is echt een life long lesson. Ik ben eigenlijk geprogrammeerd om mezelf te haten om het feit dat ik vrouw ben, van kleur ben en gehandicapt ben. Het is moeilijk om dat te ontleren. Ik heb wel stappen gemaakt de afgelopen 10 jaar, maar ik heb echt nog wel werk te doen. Het is gewoon moeilijk want je probeert jezelf te helen, maar je wordt ook beschadigt.”

Wat zou je anderen in de Hindostaanse en queer gemeenschap adviseren over het vinden van vreugde? Misschien dingen die je nog niet hebt gedaan, maar wel zou willen.

“Zet jezelf op nummer één voordat je de hele wereld gaat redden. Denk goed na over wie je bent en waar je naartoe wilt. En zet langzaam die stappen. Ik geloof dat als je goed voor jezelf zorgt de rest ook wel vanzelf gaat. Dat betekent niet dat je niets voor andere kunt doen. Maar let goed op jezelf.”