Shivaani Harinandansingh

Hi Shivaani! Kun je jezelf voorstellen?

‘Hi ik ben Shivaani, ik ben 23 jaar en ik woon in Schiedam samen met mijn huisgenoot en onze kat. In mijn dagelijkse leven heb ik een kantoorbaantje, dit is echter puur voor de stabiliteit, want fotografie is echt een van mijn grootste passies! Ik focus me voornamelijk op portretfotografie, hier ben ik in eerste instantie als een hobby mee begonnen. Ik had voor mezelf een camera gekocht op mijn 21^e verjaardag, sindsdien zie ik mezelf als fotograaf. Hiernaast hou ik enorm veel van zingen en ook het schrijven van nummers vind ik hierbij heel leuk. Dus ik ben best wel creatief bezig naast mijn kantoorbaantje — ben ik ook altijd geweest, vroeger was ik best wel een zweverig kind. Ik had veel fantasieën en was nooit bij de les. Nu uit ik dit aspect van mezelf dus vooral middels mijn fotografie en muziek! Overigens ben ik half-Hindostaans en half-Creools, echter heb ik van huis uit met mijn opvoeding altijd de Hindostaanse cultuur meegekregen. Ik voel me dan ook heel Hindostaans!’

‘Ik wist het vroeger altijd al van mezelf dat ik geïnteresseerd was in meerdere personen, los van de standaard man. Echter plakte ik hier pas sinds mijn 21^e een label op. Eerst identificeerde ik mij als biseksueel, tegenwoordig kies ik voor een wat bredere benadering; het voelt voor mij passender om mij niet te beperken tot alleen mannen of vrouwen. Ik val gewoon op wie ik val; persoonlijkheid en de klik die ik met iemand voel zijn hierbij leidend voor mij. Nu, als ik terugkijk, merk ik dat ik het vroeger ook altijd heel leuk vond om te kijken naar vrouwen of mensen die zich op een niet-binaire of onconventionele manier uiten. Daar ben ik overigens ook mee opgegroeid, dat het oké is om anders te zijn. Ik ben opgegroeid met het hindoeïsme, en heb altijd meegekregen hoe deze gedaantes best wel fluïde zijn. Hierdoor voelde het voor mij altijd normaal als mensen zich anders presenteerden. Ik heb me ook altijd aangetrokken gevoeld tot deze mensen.’

Kun je een specifiek moment of ervaring delen waarin je je bijzonder vreugdevol voelde als iemand die zowel Hindostaans als queer is?

‘Ik denk dan terug aan toen ik jong was en geobsedeerd was met Bollywood. Ik vond alles aan deze wereld geweldig, maar heel stiekem was ik toch het meest geobsedeerd met de actrices. Bijvoorbeeld Deepika, Bipasha of Aishwarya Rai. Ik kon echt uren naar deze actrices kijken; zo betoverd was ik door hun schoonheid. En hoewel ik op die leeftijd nog niet expliciet wist van mezelf dat ik queer ben, kan ik nu, terugkijkende, die gevoelens wel linken aan mijn queerness. Op jongere leeftijd haalde ik hier dus veel vreugde uit. Toen ik wat ouder werd, voelde ik me vooral vreugdevol als Hindostaanse queer wanneer ik mensen uit de community ontmoette. Ik begon me meer te omringen met mensen die op mij leken, en sloot authentieke vriendschappen met o.a. Hindostanen en vrouwen. Voor mij was dit heel bijzonder, omdat ik altijd de rivaliteit heb gezien tussen Hindostanen en Creolen, maar ook onderling binnen die groepen. Ook werd mij altijd geleerd dat vrouwen geen vrienden van elkaar kunnen zijn, hier heb ik dus ook in zekere zin een bepaalde rivaliteit gezien. Toen ik realiseerde dat dit allemaal niet nodig is, bracht dit me zoveel vreugde. Deze vriendschappen brachten me ook meer naar mezelf toe. Mede hierdoor werd ik mij bewust van mijn queerness en leerde ik deze te accepteren.’

Wat zijn de belangrijkste bronnen van vreugde in je leven als Hindostaans en queer persoon? 

‘Ik draag in het dagelijkse leven vaak Hindostaanse sieraden, en ik voel me ook best wel vrij in hoe ik mezelf uit. De jhumkas die ik draag vormen echt een essentieel onderdeel van mijn identiteit! Verder haal ik heel veel vreugde uit mijn religie. Ik voel me heel gevalideerd in mijn identiteit als ik kijk naar de genderfluïde gedaantes in het Hindoeïsme. Hier haal ik dan ook veel inspiratie uit voor in mijn fotografie, waarbij ik probeer gender normen te verbreken. Vooral hoe we die kennen in de westerse wereld. Dus alhoewel ik niet heel praktiserend ben, haal ik veel joy uit de beeldvorming van het hindoeïsme. Ik voel me dan ook heel trots om deel te mogen zijn van deze fluïde, vrije en open-minded zienswijze!’

Hoe draagt de gemeenschap bij aan jouw gevoel van vreugde en acceptatie van je Hindostaanse queer identiteit? 

‘Ik ben voor mijn gevoel pas begonnen met het opbouwen van mijn eigen community. Alhoewel ik Hindostaanse vrienden en queer vrienden heb, ben ik nu pas de intersectionaliteit van deze twee identiteiten aan het ontdekken door o.a. stichting Hindostaans en Queer! Daar ben ik heel dankbaar voor, en ik vind het heel fijn om me hierbij betrokken te voelen. Ook als je kijkt naar onze roots in India bijvoorbeeld, daar was het voor de kolonisatie heel normaal om je op een bepaalde manier uit te drukken. Hierna begon queerness pas een taboe te worden, waar ik overigens zelf ook nog de gevolgen van merk in mijn hedendaagse interacties. Vaak als ik Hindostaanse mensen ontmoet dan is het toch niet zo open-minded als dat ik zelf wil. Ik vind het heel fijn om nu in contact te zijn met stichting Hindostaans en Queer, en meer mensen te ontmoeten die net zoals ik zijn en denken!’

Hoe heb je uitdagingen gerelateerd aan je identiteit overwonnen en hoe heeft dit bijgedragen aan jouw gevoel van vreugde? 

‘Toen ik mezelf begon te identificeren als queer persoon, en dit ook begon te uiten naar mijn familie toe, merkte ik hier best een uitdaging in. Ik had een beetje het gevoel dat mijn familie in denial was. Alsof het niet echt zo was, en voorbij zou gaan. Hierdoor voelde ik me niet helemaal geaccepteerd door mijn familie. In plaats van mezelf daarin mee te slepen, heb ik mezelf altijd de moed in de schoenen gehouden. Ik ken mezelf en ik heb me er nooit voor geschaamd. Ik was niet van plan om mensen te gaan pleasen en had wel mijn woordje klaar! Daarnaast ben ik ook van mening dat als je besluit een kind op deze wereld te zetten, je hen volledig moet accepteren ongeacht wie ze zijn. Daar ben ik heilig van overtuigd, en als mijn ouder het daar niet eens mee is dan is dat maar zo. Ik ga mijzelf niet aan de kant zetten voor mijn ouder. Aan het einde van de dag leef je voor jezelf. Dat is iets wat ik trouwens ook nog merk in de Hindostaanse gemeenschap in het algemeen, dat je echt voor je ouders leeft. En natuurlijk voel ik me heel dankbaar voor alles wat mijn moeder mij heeft gebracht en geschonken, maar het is en blijft mijn leven! Ik ben dan ook zeker trots op mezelf dat ik deze uitdaging heb overwonnen.’

Wat zou je anderen in de Hindostaanse en queer gemeenschap adviseren over het vinden van vreugde en vervulling in hun leven? 

‘Het verschilt natuurlijk per situatie — tot hoeverre je jezelf kan uiten — maar blijf luisteren naar jezelf. Je intuïtie heeft nooit ongelijk. Het maakt niet uit wat iemand anders ervan kan denken of zeggen, ook al is het iemand die heel dichtbij je staat; jouw eigen willpower is zoveel waardevoller. Vooral op lange termijn. Het gaat je zoveel meer goed doen dan kwaad, al voelt het misschien niet zo. Al voel je je soms hulpeloos, jij hebt zelf de grootste kracht want jij bent aan het stuur van je leven. En natuurlijk, als je je echt in een onveilige situatie bevindt,  is dat een ander verhaal. Maar als je het privilege hebt dat je je veilig kan voelen, weet dan dat jij de macht hebt over je eigen ik!’

Het project ‘Humans of H&Q’ is mogelijk door het Queer emancipatiefonds Den Haag, daarom zijn wij erg benieuwd naar wat jou binding is met Den Haag

‘Ik hou echt van Den Haag, na Rotterdam is deze dan ook echt mijn favoriete stad. Ook vind ik Den Haag qua inclusiviteit en diversiteit echt een hele mooie stad. Ik waardeer het ook dat de stad het moderne maar ook het klassiek Nederlandse kan bieden. Ik voel me heel erg thuis in Den Haag. En niet onbelangrijk, mijn kapper zit in Den Haag. En ik hou heel veel van mijn kapper. Dus Den Haag, jullie hebben er veel!’

Interview afgelegd door Ashwari Akloe