Dilisha Jethoe

Hi Dilisha! Kun je jezelf voorstellen?

Hi, ik ben Dilisha en ben 26 jaar. Ik identificeer mij als biseksueel en woon samen met mijn vriendin in Wassenaar. We zijn nu drie jaar samen en ook verloofd. We hebben net samen een huis gekocht! Verder maak ik in mijn vrije tijd veel muziek met mijn eigen band genaamd ‘Daydream Motel’. In de nummers die ik schrijf probeer ik op een subtiele manier queer thema’s naar voren te laten komen. Door het niet expliciet benoemen van queerness, wil ik dit normaliseren. Bijvoorbeeld door naar voren te brengen dat queer mensen dezelfde dingen meemaken als mensen die niet queer zijn. 

Zelf weet ik sinds mijn 17^e dat ik queer ben. Doordat ik eerst in een relatie was met een man, hoefde ik dit aspect van mijn identiteit niet te delen met mijn familie. Sinds ik een vriendin heb, ben ik wel uit de kast gekomen bij mijn familie. Gelukkig heeft mijn familie positief gereageerd op mijn coming out en behandelen ze mijn partner ook niet anders dan dat ze een man zouden behandelen. 

Ondanks dat ik de Hindostaanse cultuur deels wel heb meegekregen in mijn opvoeding, ben ik vrij Nederlands opgevoed. Hierdoor voel ik mij soms best anders in vergelijking met mijn familie. Toch vind ik het heel mooi dat we elkaar ondanks die verschillende leefwerelden kunnen begrijpen — of dat proberen.

Kun je een specifiek moment of ervaring delen waarin je je bijzonder vreugdevol voelde als iemand die zowel Hindostaans als queer is? 

Voor mij gaat het heel erg over een specifiek soort moment. Wanneer ik andere Hindostaanse mensen ontmoet en hen vertel over mijn queerness, merk ik in eerste instantie vaak een soort verbazing. Deze verbazing verandert hierna echter vaak in oprechte interesse. Als ik ze dan vertel dat ik heel gelukkig ben en merk dat ze blij zijn voor mij en mij accepteren, dan geeft dat mij onwijs veel vreugde. Vooral ook als deze acceptatie komt van Hindostaanse mensen die niet queer zijn!

Wat zijn de belangrijkste bronnen van vreugde in je leven als Hindostaans en queer persoon? 

Voor mij is de relatie die ik met mijn moeder heb een belangrijke bron van vreugde. Zij heeft me altijd geaccepteerd voor wie ik ben en zij is altijd heel blij geweest voor mij, over hoe ik mijn leven leid. Daar word ik heel gelukkig van. Een andere belangrijke bron van vreugde is de relatie met mijn vriendin. Het geeft mij veel joy om te zien hoe zij mijn cultuur volledig omarmt. Mijn vriendin komt uit Nieuw-Zeeland en ik vind het dan ook heel mooi en interessant om zo te leren over elkaars cultuur. Tenslotte is een andere belangrijke bron van vreugde, hoe ik mezelf uitdruk naar de buitenwereld toe. De nummers die ik schrijf kunnen queer-gericht zijn en dit vind ik een hele vreugdevolle manier van zelfexpressie; mensen zien dat de zangeres van de band Hindostaans en queer is, en beseffen dat dat ook kan en mag! 

Hoe heb je uitdagingen gerelateerd aan je identiteit overwonnen en hoe heeft dit bijgedragen aan jouw gevoel van vreugde? 

Ik heb het altijd een uitdaging gevonden dat mensen aannames maken over bijvoorbeeld iemands uiterlijk. Zo krijg ik vaak van mensen te horen dat ze niet hadden verwacht dat ik queer zou zijn en dat vind ik altijd een hele vreemde opmerking. Zaken als queerness kan je immers, naar mijn mening, niet helemaal afleiden uit iemands fysieke uiterlijk. Elke keer dat ik zo’n vooroordeel bij iemand kan wegnemen, voelt dat voor mij als een overwinning. Ik denk daarbij zelf ook altijd na over hoe ik met mensen praat. Zo vraag ik altijd of iemand een partner heeft, in plaats van of die een partner van een bepaald geslacht heeft. Dat zet mensen toch wel altijd aan het denken. Vooral mensen die nog wel eens in een stereotype beeld kunnen vallen. Door op zo’n manier het gesprek aan te gaan probeer ik mijn bijdrage te leveren aan bewustwording bij deze groep. 

Wat zou je anderen in de Hindostaanse queer gemeenschap adviseren over het vinden van vreugde en vervulling in hun leven? 

Om vreugde te kunnen ervaren is het naar mijn mening het belangrijkst om te kunnen zijn wie je bent en dat je ook goed kan nadenken over hoe je dat in je eigen leven kan bewerkstelligen. Met wie voel jij je comfortabel om daarover te spreken en waar heb je het gevoel dat je jezelf kan zijn? Als je dat een plek is waar je veel bent, dan is het ook logisch dat je daar veel vreugde zal ervaren. Stel jezelf ook de vraag of je iets aan de plekken in je leven kunt veranderen waar je het moeilijk vindt om jezelf te zijn, zodat het voor jou prettiger is. Probeer bijvoorbeeld bij die ene phoewa waarbij je het gevoel hebt dat ze je queerness mogelijk niet zal accepteren, toch het gesprek aan te gaan en kijk gewoon wat er gebeurt. Misschien valt het allemaal wel mee en als dat niet zo is dan weet je tenminste hoe mensen in je omgeving daarover denken en van wie je wat kan verwachten. Op die manier kan je kiezen waar je je wilt begeven om gelukkig te zijn.

Het project ‘Humans of H&Q’ is mogelijk door het Queer emancipatiefonds Den Haag, daarom zijn wij erg benieuwd naar wat jou binding is met Den Haag

Zeker! Ik heb familie in Den Haag wonen, en zelf heb ik er twee jaar gewoond. Ik vind het een hele fijne stad om mij in te bevinden. Ook vind ik het heel fijn om mij meer te begeven onder Hindostaanse mensen. In Wassenaar mis ik dat toch een beetje. In Den Haag voel ik me meer gevalideerd in mijn Hindostaanse identiteit, dat geeft me een heel prettig gevoel wanneer ik er ben. Ook als ik mij samen met mijn vriendin in Den Haag bevind, voelt dat heel normaal voor mij, juist ook omdat de stad een relatief grote queer gemeenschap heeft. Dit geeft me wederom veel joy! 

Interview afgelegd door Ashwari Akloe