Raashmie Manna

Zou je jezelf kunnen voorstellen?
Hi, leuk dat jullie dit interview met mij willen afnemen. Mijn naam is Raashmie Manna (zij/haar) en ik ben 26 jaar oud. Ik identificeer mij als queer, omdat ik het niet fijn vind om mezelf in een “hokje” te plaatsen. Mijn identiteit is oneindig en ik blijf me dagelijks ontwikkelen. Ik ben geboren en getogen in Den Haag, waarbij ik veel heb meegekregen van de Hindostaanse gemeenschap. Vanuit huis uit ben ik ook opgegroeid met het Hindoeïstische geloof. Daarnaast kan ik met trots zeggen dat ik al meer dan vijf jaar vegetariër ben! In het dagelijks leven ben ik accountant. En in mijn vrije tijd vind ik het leuk om te hardlopen, zwemmen, een natuurwandeling te maken, musea te bezoeken en gedichten te schrijven. 

Kun je een specifiek moment of ervaring delen waarin je je vreugdevol voelde als Hindostaanse queer persoon?
Dit vind ik een hele leuke en relevante vraag. Vanuit huis uit ben ik traditioneel opgevoed. Een van mijn grootste dromen is om met iemand middels Hindoeïstische huwelijksceremonie de liefde te verbinden. Toen ik aan mijn familie vertelde dat ik dit voor me zag met een queer persoon, wat ook daadwerkelijk te realiseren is, voelde het heel vreugdevol om dit met hen te delen. De liefde die je voor een ander kan voelen is voor mij niet gebonden aan hoe iemand zich identificeert!

Wat zijn de belangrijkste bronnen van vreugde in je leven als Hindostaans en queer persoon?
Wat ik persoonlijk zelf belangrijk vind, is verbinding met andere mensen. Je kan altijd iets van een ander leren! Door in gesprek te gaan met andere Hindostaanse queer personen verbreed je niet alleen je sociale kring en kennis, maar kan het ook zijn dat je iets te weten komt over jezelf. Activiteiten zoals de Pride March zorgen ervoor dat we zichtbaar zijn en die connectie kunnen aangaan. Het openstaan voor verschillende ervaringen en perspectieven zorgt ervoor dat iedereen gehoord word. Dit geeft mij vreugde in het leven, omdat ik saamhorigheid en liefde verspreiden enorm belangrijk vind.”

Wat zou je anderen in de Hindostaanse Queer gemeenschap adviseren over het vinden van vreugde?
Vreugde is iets heel persoonlijks. Iedereen heeft te maken met demons en onzekerheden. Soms weet je zelf nog niet wie je bent en waar je naartoe wilt. Dit is helemaal niet erg. Leer te accepteren dat er niet altijd één weg is. Zodra jij liefdevol met jezelf omgaat en je onzekerheden accepteert, dan zal het leven vol zitten met verassingen. Liefde zit niet alleen in jezelf, maar ook in alles om je heen. Probeer open te staan hiervoor en het leven zal vanzelf een stukje lichter aanvoelen!

Het project Humans of H&Q is mogelijk door het Queer emancipatiefonds Den Haag, daarom zijn wij erg benieuwd wat jou binding is met Den Haag
Mijn binding met Den Haag bestaat uit meerdere aspecten. Enerzijds kan ik Den Haag niet achter me laten, omdat mijn familieleden er wonen. Zij zijn een stukje thuis voor mij. Anderzijds ben ik gevormd door het kleine stadje Den Haag. Er zullen vast andere plekken zijn in Nederland waar je meer wordt uitgedaagd (al is dit natuurlijk heel persoonlijk), maar voor mij is Den Haag de plek waar ik heb geleerd mezelf te verdedigen en ook heb geleerd muziek te spelen. Als klein meisje heb ik zelfs op Bollywood dansles gezeten met mijn nichtje. Door dit soort plekken en de mensen die er wonen en komen zal ik voor eeuwig verbonden zijn met Den Haag.

Interview afgenomen door Wedica Premchand